Vanmorgen hebben ze dan eindelijk groen licht gegeven om de zuurstof te staken! De eerste uren zat Noes nog laag in haar saturatie. Regelmatig dipte ze onder de 85%, maar later leek ze het steeds beter te doen en werden de dipjes milder. Ook hebben ze een echo gemaakt. Noes deed goed haar best om stil te liggen. Ze moest hard lachen bij het horen van een kloppend geluid. Toen ze vroeg wat dat was en ik vertelde dat dát haar hartje was lag ze dubbel van het lachen... Ze vond het maar een gek idee.
Vanmiddag was het helemaal feest. Jet en Bas waren op bezoek gekomen. Met zijn allen mochten we naar de centrale hal waar we verrast werden door Mickey Mouse. Beide meiden hebben veel plezier gehad, ze mochten met Mickey en Minnie op de foto, er werden mooie oren geknutseld én ze kregen een klein presentje.
De dagen leken al op elkaar, maar het lijkt er steeds meer op dat er geen onderscheid is tussen de ene en de andere dag. In de afgelopen weken is mijn wereld drastisch verkleind. Zo klein dat mijn wereldje op dit moment eindigt bij de parkeergarage van Sophietje. Juist daarom was het vanmiddag zo leuk. Even van de afdeling en je laten meeslepen... Het was zo'n gezellig uurtje dat ik nu nog nageniet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten