Koorts... Alweer!

Noes zit met een bakje onder haar neus. Als ochtendgroet krijg ik een golf uitgebraakte sondevoeding over mij heen. Een bleek misselijk meisje staart mij hulpeloos aan. Bij de tweede golf sondevoeding lopen straaltjes bloed uit haar neus. Op dat moment realiseer ik mij dat er nog iets is veranderd: Noes heeft weer een neusbrilletje voor de zuurstof. De zuster van de dag verteld dat ze afgelopen nacht laag in haar saturatie zat (88%) en dat ze daarom weer gestart zijn met het geven van zuurstof. Haar hartactie is hoog en haar drain loost bloederig vocht. Ik probeer optimistisch te blijven en begin met het dagelijkse ochtend ritueel: De wasbeurt. Het is even slikken als ik de thermometer hoor piepen... Koorts... Alweer!
Er wordt een nieuw infuusje geprikt en een aantal buizen bloed gaan labwaarts. Vanmiddag wordt er een longfoto gemaakt.

Wordt vervolgd...