Lieve Noes,
je hebt vannacht een redelijke nacht gehad. Vanmorgen was ik al vroeg in het ziekenhuis om samen met jou naar röntgenafdeling te gaan. De foto was snel gemaakt... Het lange wachten kon beginnen.
Na een half uur had je het al gehad en wilde je drinken. Van de dokter mocht het niet en je werd met de minuut bozer. Boos op de dokter. Boos op het bed. Boos op de zuster, boos op iedereen en alles, maar vooral boos op mij... Je hebt veel gehuild, geschreeuwd en nog harder gegild.
Het speelgoed werd door de kamer gegooid en je had bijna in je kwade bui je infuusje eruit getrokken. Lieve Noes, het deed mij erg pijn om je zo te zien. Mijn anders o, zo lieve gezellige Noes leek veranderd in een groot ziekenhuis monster. Anderzijds is het meer dan begrijpelijk dat je zo bent en je zo uit.
Je vriendinnetje van de pedagogische zorg heeft vandaag veel met jou gespeeld. Je hebt een tent van je bed gemaakt. Eentje die helemaal alleen voor jou was. Niemand mocht erin. De dokter niet, de zuster niet en zelfs ik niet. In die veilige tent heb je samen met je vriendinnetje gespeeld. Een heel uur lang. Daarna heb je nog een tijdje met en bal gegooid. Vanmiddag kwam ze nog een keer met je spelen. Het doet mijn moederhart goed dat ze, ondanks alles, een veilige omgeving voor jou wil creëren en goed voor je zorgt.
Ook had ze een kleine verrassing voor je: Pief en Moes waren vanmiddag met haar meegekomen. Ze zijn vorige week én de week daarvoor ook al langsgekomen. Je vindt ze maar een beetje raar, maar stiekem ook een beetje leuk...
Lieve Noes, mama heeft vandaag ook een gesprek met de hartedokters en longdokter gehad. Ze weten niet goed hoe ze jou het beste kunnen behandelen. De vorige keren dat je een slangetje in je lijfje hebt gekregen werd je alleen maar zieker. Maar de luchtbel in je borstkastje is eigenlijk te groot om niets te doen. Daarom geven de doctoren je nog een (klein)kansje. Morgen gaan ze weer een foto maken, nadat ze op je slangetje zes uur lang een klemmetje hebben gedaan. Als de foto laat zien dat de luchtbel (en de plek met vocht) niet groter zijn geworden dan halen ze het slangetje eruit in de hoop dat je lijfje zichzelf beter maakt... Anders komt er weer een ander slangetje, op een andere plek in je lijfje.
Lieve Noes, nog even volhouden... Dapper, dapper meisje!
Liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten