Het was vandaag een gek dagje voor mama. Toen ik vanmorgen uit bed kwam had ik meer dan 40 graden koorts. Papa vond het onverstandig dat ik naar je toe zou gaan. Daarom is hij vanmorgen bij je geweest. Hij vertelde mij dat je een goede nacht hebt gehad. Er zijn ook nog wat dokters bij je komen kijken. De longarts kwam ook nog even langs. Zij kon vertellen dat de luchtbel op de foto iets kleiner geworden is. Het vocht is iets toegenomen. Maar nog niet zo erg dat er een nieuwe drain in moet.
Ook kwamen er drie echte berendokters langs. Zij hebben samen met jou Pardoes beter gemaakt. Je hebt erg veel lol gehad.
Vanmiddag is tante Trudy, samen met Niels en Jet bij jou geweest. Papa moest nog wat werken en mama kon haar bed nog steeds niet uit komen. Het doet mijn hart pijn dat ik vandaag niet voor je heb kunnen zorgen. Je niet kon troosten toen je weer een prik moest krijgen. Dat ik je niet even heb kunnen knuffelen en we niet hebben kunnen spelen, lachen en plezier maken. Na bijna 8 weken is het een soort ritueel geworden om naar Rotterdam te rijden en jouw lieve lach te mogen zien. Ondanks dat doet het mij wel goed te weten dat je je bezoek leuk vond en zij goed voor jou hebben gezorgd!
De dokter belde vanmiddag nog even naar huis om te vertellen dat ze morgen en overmorgen geen geplande foto gaan maken. Ze willen het weekend afwachten wat je longen gaan doen. Ook zullen ze het medicijn octreotide pas maandag gaan afbouwen. Hier willen ze ongeveer een week voor gaan uittrekken om het helemaal te stoppen. Het is dan te hopen dat het vocht helemaal wegblijft. Het kan nog weleens gebeuren dat het vocht zich opnieuw gaat vormen.
De dokter heeft een aantekening gemaakt van het feit dat mama nu ziek is. Ze gaan je extra goed in de gaten houden. Het is niet de bedoeling dat jij ook ziek gaat worden.
Dag lief meisje van me… Slaap lekker!
Ook kwamen er drie echte berendokters langs. Zij hebben samen met jou Pardoes beter gemaakt. Je hebt erg veel lol gehad.
Vanmiddag is tante Trudy, samen met Niels en Jet bij jou geweest. Papa moest nog wat werken en mama kon haar bed nog steeds niet uit komen. Het doet mijn hart pijn dat ik vandaag niet voor je heb kunnen zorgen. Je niet kon troosten toen je weer een prik moest krijgen. Dat ik je niet even heb kunnen knuffelen en we niet hebben kunnen spelen, lachen en plezier maken. Na bijna 8 weken is het een soort ritueel geworden om naar Rotterdam te rijden en jouw lieve lach te mogen zien. Ondanks dat doet het mij wel goed te weten dat je je bezoek leuk vond en zij goed voor jou hebben gezorgd!
De dokter belde vanmiddag nog even naar huis om te vertellen dat ze morgen en overmorgen geen geplande foto gaan maken. Ze willen het weekend afwachten wat je longen gaan doen. Ook zullen ze het medicijn octreotide pas maandag gaan afbouwen. Hier willen ze ongeveer een week voor gaan uittrekken om het helemaal te stoppen. Het is dan te hopen dat het vocht helemaal wegblijft. Het kan nog weleens gebeuren dat het vocht zich opnieuw gaat vormen.
De dokter heeft een aantekening gemaakt van het feit dat mama nu ziek is. Ze gaan je extra goed in de gaten houden. Het is niet de bedoeling dat jij ook ziek gaat worden.
Dag lief meisje van me… Slaap lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten