De antibiotica heeft goed zijn werk gedaan en ik voel me alweer stukken beter. Zo veel beter dat ik het gisteren helemaal benauwd kreeg in het RmcDhuis en heel graag terug naar huis wilde, naar mijn eigen spulletjes en dichterbij Jet en Bas.
Thuis (in het nieuwe) aangekomen realiseerde ik mij ineens dat we helemaal geen internet en telefoon hebben -Blijkbaar kan de familie Janse sneller verhuizen dan de KPN-.
Ook voelt het of ik op vakantie ben in mijn eigen huis. Alles is nog zo nieuw en zo onbekend. De geuren, de geluiden, zelfs de buren ken ik niet. Het is een gekke tijd en het enig wat lijkt te functioneren zijn mijn longen: adem in, adem uit...
Noes doet het goed. Helaas blijven de drains vocht produceren en dan ook echt te veel. Hoe lang dit gaat duren weet niemand... Het kan een week zijn, maar ook twee. Het kan een maand zijn, maar het kunnen er ook twee of drie zijn. Het is dus echt wachten!
Daarnaast is Noes afgevallen en is de diëtiste weer langsgekomen. Noes krijgt een wensdieet en mocht alle dingen opnoemen die ze lekker vind. Dan wordt er in de keuken gekeken of ze het kunnen maken volgens het MCT-dieet. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen wat Noes allemaal opsomde.
Verder is er nog een kweek gemaakt van de insteekopening van de drain, omdat deze er een beetje vies uitziet. Is er besloten om de paracetamol te stoppen. Zo kunnen ze beter in de gaten houden of Noes koorts ontwikkelt en zijn ze nog een bezig om een goede balans te vinden in het compenseren van de drainvocht per infuus.
De enige optie op dit moment is wachten. Wachten op betere uitslagen. Wachten op drains die geen vocht produceren. Wachten op een pijnvrije Noes. Wachten tot we het wachten zat zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten