Vandaag hebben we papa en mama een dagje vrij gegeven. Morgen begin je aan je vierde week in het ziekenhuis. Voor papa en mama ook hoog tijd om even een dagje samen met Jet en Bas thuis te zijn, want het zijn slopende weken. Mama was vanmorgen alweer vroeg in het ziekenhuis, zoals elke dag, zodat jij gelijk een bekend gezicht ziet als je wakker wordt. Maar wat bleek: Je was al wakker, je had vanmorgen vroeg je hele bed weer onder gespuugd. De sondevoeding valt je zwaar.
Tijdens de verzorging zagen mama en ik dat je thoraxdrain niet meer op de juiste positie zat. De hechting was losgeschoten en je drain was er 4 cm uitgezakt. De cardioloog werd er snel bij geroepen en er werd een foto van je thorax gemaakt. Schrikken dus, want je kan er een klaplong door krijgen of er hoopt zich teveel vocht op rond je hartje.
Op de foto was te zien dat dat gelukkig niet het geval was. Het lijkt er op dat de andere drain het vocht allemaal redelijk wegzuigt. De verschoven drain werd weer opnieuw gefixeerd om te kijken of de drain in de nieuwe positie misschien nog functioneel is. Zo niet dan wordt de drain morgen verwijderd en krijg je indien nodig een nieuwe drain.
Al dat gehannes aan de drains doet je erg veel pijn en je bent dan ook heel verdrietig en bang bij alle handelingen die moeten gebeuren (en dat zijn er veel op een dag!).
Ik ben trouwens wel erg geschrokken van je. Ik had je een week niet gezien. Je hebt echt een flinke jas uit gedaan. We wachten nog steeds op die stijgende lijn maar die is er nog niet. Mocht je vorige week nog afscheid nemen van een aantal draadjes aan je lijf kreeg je ze deze week weer allemaal terug. Ook vandaag weer extra draadjes. De dokter wil dat je weer zuurstof krijgt en daarnaast wil ze dat je weer aan de monitor gaat. Je hartslag en je zuurstofgehalte worden nu goed in de gaten gehouden.
Weet je wat ik nou zo knap vind aan jou? Je vindt toch steeds de moed om af en toe een lolletje te maken. We hebben ons verstopt onder het laken voor de verpleegkundige, daar moest je erg om lachen. We hebben samen de kaarten op je muur bewonderd, wat zijn dat er veel zeg. Ook heel veel kaarten van mensen die jij helemaal niet kent. Geweldig hé, dat er zoveel mensen met je meeleven?!
Vanmiddag heb je even op je stoel gezeten. Opa en oma zijn geweest en daar heb je erg van genoten. Je energie is snel op want na het zitten op je stoel was je echt heel erg moe. Zelfs je stemmetje was zwak. Je hebt ook weer koorts gekregen. Je was blij dat je in je bedje lag. Mama kwam vanavond weer terug om je toe te dekken en je een welterusten kus te geven. We hebben even op onze vingertjes geteld over hoeveel nachtjes je jarig bent, dat zijn er nog maar 7!... en toen viel je al snel in slaap.
Lieve Noes, wat ben je toch dapper en wat vecht je toch hard. Blijf zo je best doen meisje. Ik zal vragen aan de mensen of ze jou een kaartje willen sturen voor je verjaardag want daar verheug je je al heel erg op!
Dikke kus van Alleys
♥♥♥
Adres van Noes Janse: Sophia Kinderziekenhuis, Dr. Molewaterplein 60, 3015 GJ Rotterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten