Ik kan de keren niet meer tellen hoevaak ik deze trap op gegaan ben. Het lokaal van de peuterspeelzaal is op de eerste verdieping. Het is drie jaar geleden dat ik hier voor het eerst de drempel overging. Eerst met Jet aan de hand en Noes in de maxicosi. Later met Noes op de heup en Bas in mijn buik. Weer later met Bas aan de arm in een maxicosi en Noes op de heup. Totdat ik door kreeg dat een lift gebruiken ook zijn voordelen kon hebben.
Nu betreed ik de trap alleen. Noes is boven en wacht op mij. Het zal voor haar de laatse keer zijn. Het voelt raar om na de kerstvakantie hier niet meer te komen.
Anderhalf jaar geleden waren twee juffen stoer genoeg om het aan te durven om Noes in hun groep op te nemen. Deze juffen kwamen in ziekenhuis ons opzoeken en om Noes te knuffelen. Zij vonden het later geen probleem om Noes met een sonde terug te nemen.
Nu mogen zij haar uitzwaaien terwijl ze zelfstandig stappend de trap afgaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten