Het laatste ziekenhuisbezoek ligt inmiddels al zo´n tien weken achter ons -ik ben ergens de tel kwijtgeraakt-. En hoewel het geen spoed is en hoewel ik ook weet dat het nog een aantal weken kan gaan duren, kijk ik toch steeds vaker naar de telefoon.
Wanneer bellen ze? Wanneer komt die oproep? Gaat het nog lang duren?
Ik probeer er niet te veel rekening mee te houden maar ongemerkt laat ik lege plekken in de agenda. De dinsdag, woensdag en donderdag wordt er zo min mogelijk gepland. Ik probeer alvast wat diensten extra te werken zodat ik straks niet teveel vrije uren hoef op te nemen. Voor Jip en Bas vind ik vast wel ergens een slaapplek, maar wat ga ik met Jet doen? En kan Jan-Kees vrij krijgen of zal ik deze keer maar alleen met Noes gaan?..
Ik merk dat ik zenuwachtig word van het wachten... Altijd maar weer dat wachten... Het niet zeker weten. Het niet kunnen plannen.
En hier voelen we ook wat zenuwen met jullie mee!
BeantwoordenVerwijderenKijk wat vaker of er al een datum is!!!
Zo lastig het niet weten hoe of wat, hopelijk snel duidelijkheid voor jullie , voor noes maar zeker ook voor de andere kids.
In gedachten vaak bij jullie.
Liefs