Durf te dromen

Sluit je ogen niet, durf te dromen...

Ik hoor je het regelmatig zingen, lieve Noes. Vaak als je aan het spelen bent en als je denkt dat niemand je hoort. Je herhaalt het zinnetje taloze keren. De rest van het lied bedenk je zelf of neurie je voor het gemak.
Ik moet er vaak om lachen en soms raakt het me: Wie had vijf jaar geleden durven dromen dat we vandaag jouw verjaardag zouden vieren? Wie sloot zijn ogen niet voor het wondertje dat nu voor mij in haar bed ligt te slapen?
Ik raak je gezichtje even aan en denk aan vijf jaar geleden. Een klein meisje kwam vol vertrouwen op de wereld. Nog geen twee uur later werd het wel heel erg duidelijk dat je niet zomaar een ziek hartje had. De jaren die volgden zijn in een golfbeweging voorbij gegaan. Moeilijk vond ik het om de knoop door te hakken om je destijds te laten opereren. Achteraf heb ik van die beslissing geen seconde spijt gehad. Niet dat het altijd makkelijk is om jou te begeleiden op de weg die jij gaat. De dagen dat je moe bent zijn altijd de minst leuke. Je zit niet alleen mij, maar vooral jezelf in de weg. Desalniettemin zijn er zat gezellige en vrolijke dagen.
Ik pak je handje even beet. Ze voelt koud, net als je voeten en het puntje van je neus. Het was vandaag een inspannende dag geweest. Het heeft je duidelijk veel energie gekost. Maar je glimlach en je enthousiasme bij het naar bed gaan maakte mij duidelijk dat je het vandaag leuk vond.

Je bent een meisje van weinig woorden. De dikke kus die kreeg toen ik je instopte zei mij meer dan genoeg.
Ik ga nog even bij je op het randje zitten en kijk hoe je rustig verder slaapt. Ik geef je kus op je voorhoofd. Terwijl ik al aanstalte maak om weg te gaan schiet mij iets te binnen. Ik buig me nog een keertje naar voren om zachtjes in je oor de ontbrekende woorden te fluisteren:

Sluit je ogen niet, durf te dromen.
Met de kracht die een droom je geeft,

ga en vecht voor elk hoofdstuk van jouw verhaal.

Een verhaal dat geen grenzen heeft

zolang jij al je dromen leeft.

Geruisloos loop ik richting de deur. Ik kijk nog een keertje achterom en doe daarna het licht uit...