Aan het begin van de nacht slaapt Noes nog steeds. de beademing zit er nog in. Doordat de bloedsuikers verhoogd zijn wordt er gestart met een actrapidpomp (insuline). De andere bloeduistlagen blijven stabiel en de drains lozen minimaal vocht. Een goed teken en wij gaan met een gerust hart slapen.
Rond half 5 gaat de telefoon. Noes is wakker geworden en van de beademing af... Een overbodig verhaal want ik hoor dochterlief op de achtergrond krijsen! Vlug aangekleed en naar de IC gegaan. Daar ligt ze dan: Helemaal stoned en wild om zich heen slaand.
Noes geeft aan dat ze pijn heeft. Ze krijgt paracetamol en de morfine wordt opgehoogd. Af en toe valt ze weer in slaap om vervolgens weer huilend wakker te worden. Haar saturaties dalen iets en Noes krijgt weer wat extra zuurstof. Ook haar drains gaan meer productie lozen nu ze wakker is.
Na 5 kwartier is ze nog niet getroost en wordt er besloten om haar dormicum te geven om haar weer een beetje te laten slapen. Na nog geen minuut ligt ze diep in slaap. Wij blijven nog even een half uurtje bij haar zitten. Alle waardes normaliseren weer. De saturatie blijft nog iets aan de lage na al deze inspanning.
Noes ligt er nu weer ontspannen bij en wij proberen toch nog een klein uurtje rust te pakken voordat de dagdienst het van de nachtdienst overgaat nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten