Lieve Noes,
Vandaag mogen wij al zeven jaar voor je zorgen. Zeven jaar van opvoeding en begeleiding. Al zeven jaar een zorgintensief
meisje in huis.
Het is niet altijd makkelijk om jou in ons midden te hebben. Het is niet altijd mooi om die zorg te dragen. Na jouw geboorte zijn we niet moeiteloos, zorgeloos of rimpelloos door gegaan met ons leven.
De lichte
kanten, hebben donkere schaduwen. De gouden momentjes, zwarte puntjes in de toekomst.Het is niet altijd makkelijk om jou in ons midden te hebben. Het is niet altijd mooi om die zorg te dragen. Na jouw geboorte zijn we niet moeiteloos, zorgeloos of rimpelloos door gegaan met ons leven.
Het is als de regenboog na een zware regenbui, die hoop geeft dat ze zon weer gaat schijnen. Een glimlach van jou maakt tien huilbuien goed. Een zorgeloze dag, maakt de vele onzekere nachten het meer dan waard.
Een
thuiskomst uit het ziekenhuis , maakt de lange opname zinvol. Een mooie uitslag
van een controle geeft moed om door te gaan. Weer een stapje verder in je
leven. Misschien weer een jaar erbij.
Lieve Noes,
ondanks dat alles heb ik er in de afgelopen zeven jaar nog nooit spijt gehad van
die keus. De keus om jou een kans te geven in dit leven. Geen seconde heb ik
spijt van die keuze die ik, wij, maakten op het moment dat jij in mijn armen
gelegd werd. Ondanks het verdriet, de zorgzwaarte en de onzekere toekomst blijf
ik kijken naar morgen. Maak ik plannen voor volgende week en kijk ik met
opgeheven hoofd naar volgend jaar. Ik leer nog steeds van je. Elke dag weer opnieuw. Jouw kijk op het leven is relativerend, pienter, vol vertrouwen en met een lach. Je hebt in de afgelopen zeven jaar je plekje binnen het gezin veroverd én gekregen. Ja, lieve Noes, je hebt je plekje zo ingenomen dat ik hoop, verlang en vraag dat je dat plekje nog heel lang bezet mag houden!
Want lieve Noes, Jij bent diegene die lucht, een zucht geeft om door te leven… Jij zorgt voor het licht in mijn leven!
xx
