Wanneer word ik beter?
Mijn hart klopt.
Voordat het stopt
Voordat het stopt
komen
donkere dromen.
donkere dromen.
Een grijs gebied
bespied,
mogelijkheden in licht,
komt in zicht.
Als roze dromen
komen,
de muziek overstemd,
het nare geluid getemd,
word ik beter.
...
...
Lieve Noes,
Daar sta je dan... 6 jaar oud! Al 6 mooie, gelukkige en intensieve jaren in ons midden. Wat ben je trots en wat voel je je groot. Ineens geen kleuter meer, maar een opgroeiend schoolmeisje. Wat ben ik trots en wat ben ik groots met zo'n meisje. Soms doet het houden van jou letterlijk pijn aan mijn hart. Ik loop over van blijdschap als we weer een mijlpaal behaalt hebben en ik kan uit pure frustratie op de grond stampen als iets niet lukt wat we al ontelbare keren geoefend hebben.
Ik heb het al eens eerder geschreven; je haalt het allerbeste, maar ook het slechtste bij mij naar boven.
We zijn samen bang voor het onbekende. De hoge drempels van vreemde gebouwen en de mensen in witte jassen. We delen dezelfde angst. Ieder op zijn eigen niveau. Maar toch voelen we het bij elkaar.
Met jou valt altijd wat te lachen en je humor past precies in mijn straatje. Ik weet nu al dat ik (nog meer) grijze haren ga krijgen als jij ooit in de puberteit komt. Je bent grensverleggend en ook zeker overschreidend. Uitputtend, maar ook opladend. Je vreet energie om het vervolgens in drievoud terug te geven.
We huilen samen en we maken samen lol. De wekelijkse rit naar het revalidatiecentrum is inmiddels 'ons' ritje geworden. De heenweg pratend en lachend om op de terugweg de radio aan te zetten waar we allebei onze verzoeknummers uitzoeken en beluisteren.
De rolstoel die in het nieuwe jaar komt was jouw keuze. Je bent er zo aan toe en dat trok mij over de streep om toe te geven. Het eindelijk mogen accepteren dat we écht alles hebben gedaan om jou conditioneel zo goed mogelijk te krijgen -en te houden-.
Ik leer nog steeds van je. Elke dag weer opnieuw. Jouw kijk op het leven is relativerend, pienter, vol vertrouwen en met een lach. Je hebt in de afgelopen 6 jaar je plekje binnen het gezin veroverd én gekregen. Ja, lieve Noes, je hebt je plekje zo ingenomen dat ik hoop, verlang en vraag dat je dat plekje nog heel lang bezet mag houden!
Liefs, mama
