Goede voornemens

Lieve Noes,

Vandaag is het oudjaarsdag. Een dag waar veel mensen de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar weer ophalen. Ze bedenken dan wat ze vanaf morgen anders gaan doen en dat noemen ze met deftige woorden 'goede voornemens'. Daarnaast wensen ze iedereen natuurlijk een Gelukkig Nieuwjaar. Er worden oliebollen gekocht en vuurwerk afgestoken. Misschien hebben de grote mensen champagne of iets wat daar op lijkt. Kleine kindjes mogen voor éen keer heel laat naar bed, ook al zijn ze de volgende dag reuze chagrijnig. 

Lieve Noes, weet je wat mijn hoogtepunt van dit jaar was?! Ik denk dat je grote zus bent geworden en je verjaardag en die ene dag dat je 's morgens droog je bed uitkwam. O, ja... En niet te vergeten je eerste schooldag, eigenlijk vond ik zomervakantie ook wel een hoogtepunt, net als het sinterklaasfeest. Het feit dat we de dokter bijna niet hebben gezien en dat je dit jaar niet in het ziekenhuis hebt gelegen telt ook wel mee. Verder vond ik elke keer dat je mij lief vond, elke gekregen kus, jouw handje in de mijne en elke knipoog een hoogtepunt. Zelfs je boze buien wil ik daarbij meetellen. Eigenlijk vond ik 2012 fantastisch! 
Dus lieve Noes, zullen we van 2013 weer net zo'n fantastisch jaar maken?! Alleen dan nog iets beter... Tenslotte moeten we wel goede voornemens hebben!

Liefs,

Mama 

Durf te dromen

Sluit je ogen niet, durf te dromen...

Ik hoor je het regelmatig zingen, lieve Noes. Vaak als je aan het spelen bent en als je denkt dat niemand je hoort. Je herhaalt het zinnetje taloze keren. De rest van het lied bedenk je zelf of neurie je voor het gemak.
Ik moet er vaak om lachen en soms raakt het me: Wie had vijf jaar geleden durven dromen dat we vandaag jouw verjaardag zouden vieren? Wie sloot zijn ogen niet voor het wondertje dat nu voor mij in haar bed ligt te slapen?
Ik raak je gezichtje even aan en denk aan vijf jaar geleden. Een klein meisje kwam vol vertrouwen op de wereld. Nog geen twee uur later werd het wel heel erg duidelijk dat je niet zomaar een ziek hartje had. De jaren die volgden zijn in een golfbeweging voorbij gegaan. Moeilijk vond ik het om de knoop door te hakken om je destijds te laten opereren. Achteraf heb ik van die beslissing geen seconde spijt gehad. Niet dat het altijd makkelijk is om jou te begeleiden op de weg die jij gaat. De dagen dat je moe bent zijn altijd de minst leuke. Je zit niet alleen mij, maar vooral jezelf in de weg. Desalniettemin zijn er zat gezellige en vrolijke dagen.
Ik pak je handje even beet. Ze voelt koud, net als je voeten en het puntje van je neus. Het was vandaag een inspannende dag geweest. Het heeft je duidelijk veel energie gekost. Maar je glimlach en je enthousiasme bij het naar bed gaan maakte mij duidelijk dat je het vandaag leuk vond.

Je bent een meisje van weinig woorden. De dikke kus die kreeg toen ik je instopte zei mij meer dan genoeg.
Ik ga nog even bij je op het randje zitten en kijk hoe je rustig verder slaapt. Ik geef je kus op je voorhoofd. Terwijl ik al aanstalte maak om weg te gaan schiet mij iets te binnen. Ik buig me nog een keertje naar voren om zachtjes in je oor de ontbrekende woorden te fluisteren:

Sluit je ogen niet, durf te dromen.
Met de kracht die een droom je geeft,

ga en vecht voor elk hoofdstuk van jouw verhaal.

Een verhaal dat geen grenzen heeft

zolang jij al je dromen leeft.

Geruisloos loop ik richting de deur. Ik kijk nog een keertje achterom en doe daarna het licht uit...

Wens

 

Als de maan komt

valt de nacht

 

ik val nog niet in slaap

ik kijk omhoog

 

ik wacht

 

als er een ster valt

zeg ik stil

wat ik het allerliefste wil

♥

Vijf jaar geleden, net zo'n druilige dag als vandaag. Stond ik net als anders gewoon op, niet beseffend dat de wereld na die dag er net iets anders uit zou zien dan toen ik  's morgens opstond. Na vijf jaar weet ik meer dan goed voor mij is hoe een -kloppend- hart er uit moet zien. Na vijf jaar nog steeds dezelfde wens... Na vijf jaar nog steeds blij met jou!

Kaarsen branden wereldwijd

Voor mijn gevoel is het nog midden in de nacht als ik een paar voetjes, over de gang naar de trap, richting beneden hoor gaan. De klok verteld mij echter dat het tegen zessen is en dat het toch echt bijna ochtend is.
Aangezien het zondag is hebben we nog tijd en draai ik me nog even om. Het lukt mij niet om de slaap te vatten. Ik lig te denken aan vandaag. Tweede zondag van december: Worldwide Candle Lighting. Hoeveel moeders liggen nu in bed en horen in gedachten hun kindjes over de gang naar beneden sluipen? Hoeveel vaders missen hun kind die bij het opstaan hen niet meer begroeten? Hoeveel broertjes én hoeveel zusjes worden vandaag geconfronteerd met de lege stoel aan het ontbijt?

Ik sta op en net als elke dag begint het huis te leven. Noes komt met een hoop gemopper de trap weer op. Bas en Jet gillen het hardst om de aandacht van Jan-Kees. Bij het ontbijt gaat er zoals elkke ochtend een beker melk om. Ik kijk om mij heen. Alle stoelen zijn gevuld. Ik kan maar één dingen bedenken: Ik ben RIJK... wat ben ik daar dankbaar voor!

Ik brand vanavond om 19.00 uur mijn kaarsje voor alle kinderen die vanmorgen niet hun bed uitkwamen. Voor alle kinderen die nooit meer de trap afsluipen, voor alle kinderen die nooit meer een beker melk zullen omgooien, voor alle papa's en mama's die elke dag weer die lege stoel moeten zien.

Wereldlichtjesdag: Opdat hun licht voor altijd zal stralen!