Een week geleden was het dan zover: Noes mocht naar de grote school. In overleg met de juffen hebben we besloten om te starten met vier ochtenden. Ze heeft het fantastisch gedaan!
zondag 15 januari 2012
Naar de grote school
Een week geleden was het dan zover: Noes mocht naar de grote school. In overleg met de juffen hebben we besloten om te starten met vier ochtenden. Ze heeft het fantastisch gedaan!
zaterdag 7 januari 2012
Wintersport in beeld
 |
Ze heeft echt genoten van de reis, het sleeen en de ski-les. Ze heeft in één week veel geleerd. Verbaasd was ik toen zij aan het eind van de week de piste af kwam.
Misschien zeg ik het ook wel te weinig tegen haar: Maar lieve Jet ook op jou zijn we berentrots!
dinsdag 3 januari 2012
Oudjaar in stijl
De skispullen zijn ingepakt en met verse oliebollen rijden wij op de laatste dag van 2011 richting Frankrijk voor een winterse vakantie. Achterin de auto vermaakt Jet zich prima. We hebben besloten om Noes en Bas 'thuis' te laten. Noes houdt niet van kou en Bas is te jong om te leren skieen. Logeren vonden zij meer dan een leuk alternatief.
Ik geniet van de stilte en kijk naar het veranderingen in het landschap. Het vlakke land hebben we allang achter ons gelaten en we naderen de grens van Luxemburg als de telefoon gaat.
Wij krijgen te horen dat Noes niet lekker geworden is en enorme buikpijn heeft. Mijn hersenen beginnen in no-time te werken. Obstipatie, blinde darm of een buikvirus? Ik kan het op een afstand van 300 kilometer niet door de telefoon beoordelen. Jan-Kees en ik adviseren dan toch maar om de Huisartsen post te raadplegen.
Een onrustig gevoel komt over mij. Ik bel mijn zus om te vragen of zij telefonisch polshoogte kan nemen.
Een kwartier later worden teruggebeld: Noes is grauw en ademt zwaar. De huisarts is onderweg en stuurt alvast een ambulance.
Het onrustige gevoel maakt plaats voor spijt en een intense schuldgevoel. Spijt dat ik weg ben gegaan. Schuldgevoel omdat ik haar niet meegenomen heb.
Terwijl wij wachten op een parkeerplaats in Luxemburg horen wij dat Noes per ambulance wordt weggebracht naar het ziekenhuis. De combinatie van lage saturaties, een hoge hartslag, zware ademhaling en het grauw zien was genoeg reden voor een check door een kinderarts. In het ziekenhuis wordt ze goed nagekeken en een tijdje aan de monitor aangesloten.
Later in de middag stabilliseerd alles weer en normaliseren de waardes. Nog onder de indruk van het ritje per ambulance mag Noes later het ziekenhuis verlaten.
Waarschijnlijk heeft Noes last van hartritmestoornissen in combinatie met een griepvirsus gehad waardoor ze niet lekker geworden is.
Noes heeft opa en oma flink de schrik aangejaagd en het jaar 2011 in stijl afgesloten.
Na de goede berichten zijn wij verder richting ons vakantiebestemming gereden. Hoewel het nog een aantal dagen heeft geduurd eer ik echt kon ontspannen en genieten van de vakantie....
Ik geniet van de stilte en kijk naar het veranderingen in het landschap. Het vlakke land hebben we allang achter ons gelaten en we naderen de grens van Luxemburg als de telefoon gaat.
Wij krijgen te horen dat Noes niet lekker geworden is en enorme buikpijn heeft. Mijn hersenen beginnen in no-time te werken. Obstipatie, blinde darm of een buikvirus? Ik kan het op een afstand van 300 kilometer niet door de telefoon beoordelen. Jan-Kees en ik adviseren dan toch maar om de Huisartsen post te raadplegen.
Een onrustig gevoel komt over mij. Ik bel mijn zus om te vragen of zij telefonisch polshoogte kan nemen.
Een kwartier later worden teruggebeld: Noes is grauw en ademt zwaar. De huisarts is onderweg en stuurt alvast een ambulance.
Het onrustige gevoel maakt plaats voor spijt en een intense schuldgevoel. Spijt dat ik weg ben gegaan. Schuldgevoel omdat ik haar niet meegenomen heb.
Terwijl wij wachten op een parkeerplaats in Luxemburg horen wij dat Noes per ambulance wordt weggebracht naar het ziekenhuis. De combinatie van lage saturaties, een hoge hartslag, zware ademhaling en het grauw zien was genoeg reden voor een check door een kinderarts. In het ziekenhuis wordt ze goed nagekeken en een tijdje aan de monitor aangesloten.
Later in de middag stabilliseerd alles weer en normaliseren de waardes. Nog onder de indruk van het ritje per ambulance mag Noes later het ziekenhuis verlaten.
Waarschijnlijk heeft Noes last van hartritmestoornissen in combinatie met een griepvirsus gehad waardoor ze niet lekker geworden is.
Noes heeft opa en oma flink de schrik aangejaagd en het jaar 2011 in stijl afgesloten.
Na de goede berichten zijn wij verder richting ons vakantiebestemming gereden. Hoewel het nog een aantal dagen heeft geduurd eer ik echt kon ontspannen en genieten van de vakantie....
Abonneren op:
Posts (Atom)